وی افزود: مالک نیز با ما همکاری کرد و ما کار را بعد از اخذ مجوز گمانه زنی باستان شناسی از پژوهشگاه میراث فرهنگی، هفته پیش شروع کردیم و با توجه به دو تجربه قبلی سعی کردیم نهایت دقت و وسواس را به خرج بدهیم و همانطور که می‌بینید با احتیاط کار را پیش بردیم. البته مکان کاوش وضعیت ناامنی داشت و کند و کاو مفصلی هم در آن انجام شده بود. بنابراین با همکاری شهرداری و مالک نسبت به مقاوم سازی دیوار اقدام کردیم و سپس کار را از فضای اصلی مغازه شروع کردیم. همانطور که ملاحظه می‌شود یک عمق۳۰تا۴۰متری لایه سطحی و متاخر ما است و بعد از دیدن بقایای دوره صفویه به یک کف آجری رسیدیم که به نظر می‌تواند متعلق به دوره تیموری باشد.
وی افزود: حدس ما این است که دیوار آجری بزرگ دوره صفویه روی پایه دوره تیموری گذاشته شده است؛ البته این حدس و گمان کفایت نمی‌کند، هم تاریخ گذاری ما به روش آزمایشگاهی می‌تواند به ما کمک کند و هم آثار به دست آمده کمک شایانی به اخذ نتیجه نهایی هستند. چند قطعه از کاشی‌های متعلق به دوره تیموری نیز پیدا شده اند و این همان رهیافتی است که ما را به دوره قبل از صفویه می‌رساند. اگر اینگونه باشد به آثار شهری می‌رسیم که کلاویخو در سفرنامه خود به آن اشاره کرده است و رسیدن به این آثار در تاریخ باستان شناسی برنامه دار ما کم نظیر است و به نظر می‌رسد که اگر بتوانیم این محوطه را حفظ کنیم، می‌تواند اولین نمونه از ساختار تاریخی شهر تهران باشد که در دل شهر تاریخی تهران می‌توانیم به نمایش بگذاریم. موقعیت این محوطه باستانشناسی، موقعیت خاصی است، زیرا ما نزدیک به دیوار یا باروی صفویه تهران قرار گرفتیم. حصار صفوی در میان خیابان‌های مولوی، امیرکبیر، ری و خیام قرار گرفته است.
این باستان شناس گفت: محیط‌های باستان شناسی، محیط‌های بی زبان و بی دفاعی هستند و این در صورتی است که این محیط‌ها قدمت تاریخی شهر‌ها را به ما نشان می‌دهند.
حجت الاسلامی، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان تهران هم گفت: شهر تهران، شهر بی دفاعی است.
انتهای پیام/
