به گزارش لادیز؛به نقل از  شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در حالیکه واکسیناسیون در تمام جوامع جنبه ای ملی دارد و از آنجایی که بیماری کرونا فراگیر و جهانگیر است، وظیفه هر شهروندی ایجاب می کند که برای تضمین سلامت سایر شهروندان و همچنین برای جلوگیری از عود مجدد بیماری و یا ایجاد سویه ها و موج های بعدی کرونا بالفور نسبت به تزریق واکسن اقدام نماید.

چرا که سرپیچی از تزریق واکسن بی توجهی به مسئولیت اجتماعی است که به هیچ عنوان قابل اغماض و چشم پوشی نیست و اگر احیانا شهروندی در نهایت به تزریق واکسن تن نداد، باید نهادها و دستگاه های متولی برای حفظ سلامت شهروندان دیگر و جلوگیری از عود مجدد بیماری رفتاری سلبی با وی داشته باشند.

برای اثبات اینکه افرادی که روند واکسیناسیون را به چالش کشیده اند، باید به تعریف کلی مسئولیت اجتماعی در جوامع مختلف پرداخت.

در ابندا این سوال مطرح می شود که مسئولیت اجتماعی چیست؟

این سوال مهمی است که پاسخ صحیح به آن در هر جامعه به صورت عملی، باعث خواهد شد تا شرایط بسیار مناسبی برای جامعه ایجاد شود، مشکلات بهتر و راحت تر رفع شده و جامعه به سمت توسعه حرکت کند. مسئولیت و تعهد اجتماعی در واقع یک عامل مهم در ایجاد حس مسئولیت پذیری در جوامع مختلف است. تا به حال شاید دقت کرده باشید که کشورهایی مانند ژاپن به چه دلیل به این سرعت پیشرفت کرده و در هر زمینه موفق و درخشان ظاهر می شوند.

جواب این سوال در حلقه مفقوده اکثر کشورهای توسعه نیافته است؛ عدم پذیرش مسئولیت اجتماعی!

با این احوال مسئولیت اجتماعی یک چارچوب و محدوده اخلاقی است که در آن وظایف مختلفی که تمامی آن ها دارای منافع برای جامعه هستند، بر عهده فرد، سازمان و یا نهادی خاص گذاشته می شود. این مفهوم به صورت دقیق تر به معنای انجام وظایف فردی به وسیله تک تک افراد جامعه است که انجام این وظایف باعث می شود تا تعادل مناسبی بین تمام اجزاء جامعه برقرار شود. استفاده از لفظ وظیفه نشان می دهد که هر فرد در حالت عادی باید به وظایف اجتماعی خود واقف بوده و نقش خود را در حفظ این تعادل به صورت مشخص پذیرفته و ایفا کند.

البته در اکثر جوامع این مفهوم یک حوزه قانونی الزام آور نبوده و بیشتر در حوزه اخلاق مطرح می شود. در جوامع بیشتر توسعه یافته که در چارچوب اخلاق، وظایف فردی دارای اهمیت بیشتری است، مسئولیت اجتماعی مفهومی اجباری و البته پذیرفته شده توسط اکثر افراد جامعه دارد. اما در سایر جوامع که از نظر سطح فرهنگی دارای فقر هستند، چنین مسئولیت هایی معنای خاصی نداشته و کمتر کسی خود را ملزم به انجام و رعایت آن ها می داند.

حال با این مفاهیم و تعاریفی که از مسئولیت اجتماعی بیان شد، مناسبات تعریف شده را در مقوله واکسیناسیون ملی کرونا بررسی می کنیم.

 همانطور که شهروندان کم و بیش از طریق رسانه ها و شبکه های اجتماعی در جریان امتناع برخی از هموطنان از تزریق واکسن کرونا قرار گرفته اند، این اقدام در حال حاضر موجب ماندگاری بیماری کرونا و گرفتن تلفات بیشتر شده است. از طرفی آنگونه که رسانه ها با مخالفان واکسیناسیون مصاحبه کرده و یا این افراد شخصا اقدام به انتشار دیدگاه های خود در شبکه های اجتماعی نموده اند، قاطبه نظرات مخالف واکسیناسیون در این دیدگاه خلاصه می شود که اگر با تزریق واکسن ایمنی ایجاد نمی شود و واکسن کرونا این قدرت را ندارد که به فرد واکسینه شده ایمنی مادام العمر بدهد؛ پس چرا افراد باید اقدام به تزریق واکسن کنند؟

پاسخ این افراد پیشتر توسط پزشکان و متخصصان علوم پزشکی و آزمایشگاهی داده شده است.

علم پزشکی برای برخی از بیماری ها مانند آبله، سرخک، فلج اطفال و... واکسن های تزریقی  و خوراکی  را کشف و تولید کرده که بعضا با یک بار مصرف مصونیت همیشگی ایجاد می کند. اما برای بیماری هایی مانند آنفلوآنزا واکسن هایی تولید شده که با آغاز فصول سرد سال هر فرد که نسبت به ابتلا به آنفلوآنزا و سرماخوردگی حساس است، باید هر سال اقدام به تزریق واکسن آنفلوآنزا کند.

ضمن آنکه متخصصان بیمارهای عفونی و ریوی بارها عنوان کرده اند که فرد واکسینه شده با واکسن کرونا ممکن است بعد از تزریق واکسن کرونا باز به این بیماری مبتلا شود؛ اما بیماری او پس از واکسینه شدن، بیماری خطرناکی نخواهد بود و این بیمار در معرض خطر مرگ و بدحالی، بستری و مهم تر از همه طوفان سیتوکین ناشی از کرونا قرار نخواهد گرفت.

واکسن کرونا جلوی ابتلا را نمی‌گیرد

برای مثال شامگاه گذشته پیام طبرسی، عضو کمیته علمی کشوری کووید ۱۹ در گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما باز تصریح کرد: واکسن کرونا نتوانسته جلوی ابتلا را بگیرد.

وی در ادامه می افزاید: جامعه جهانی به این نتیجه رسیده که فقط با واکسیناسیون می‌توان جلوی بیماری کرونا را گرفت و مشخص شده است با واکسیناسیون میزان مرگ و میر بسیار کاهش می‌یابد. به عنوان نمونه با واکسیناسیون کادر درمان که ۲۴ ساعته با بیماران کرونایی ارتباط دارند میزان مرگ و میر آنها بسیار کاهش یافت.

طبرسی گفت: نمونه دیگر اثر واکسیناسیون بر کاهش میزان مرگ و میر، مسافرت‌ها و تعطیلات ایام اربعین بود که پس از آن با افزایش مرگ و میر روبرو نبودیم. اما معتقدیم واکسن کرونا نتوانسته جلوی ابتلاء را بگیرد، در انگلیس ۸۵ درصد مردم واکسن زده‌اند، اما روزانه ۳۰ هزار نفر به کرونا مبتلا می‌شوند در حالی که تعداد فوتی‌ها ۶۰ تا ۵۰ نفر است و این نشان می‌دهد واکسن در کاهش مرگ و میر بسیار مؤثر است.

ابتلا به کرونا در واکسینه شدگان در تراز سرماخوردگی است

تمام اظهارات جامعه پزشکی به ویژه متخصصان بیماریهای عفونی و ریوی در اظهاراتی قریب به این مضمون تصریح کرده اند؛ فردی که اقدام به تزریق واکسن کرونا کند، در نهایت اگر باز به این بیماری مبتلا شود، بیماری او در حد یک سرماخوردگی و یا آنفلوآنزای خفیف خواهد بود.

ضمن آنکه یکی از مهمترین تبعات ابتلا به کرونا، بحث تهیه دارو و تامین مالی مراحل درمان است. آنگونه که از شواهد و قرائن برمی آید و بنا به اظهارات افرادی که به این بیماری مبتلا و درمان شده اند، بطور میانگین درمان یک بیمار کرونایی حدود 40 میلیون تومان هزینه در بر خواهد داشت. در حالیکه فردی که پیش از ابتلا یا ابتلای مجدد به کرونا، اقدام به تزریق واکسن کرونا کرده هزینه ای در حد درمان سرماخوردگی خواهد پرداخت و مهم تر از همه از دردهای عذاب آور جسمی و روحی در امان خواهد بود.

با این احوال جای تعجب است که واکسن ستیزان و مخالفان واکسیناسیون چنین برهان ها و دلائل روشنی را رد می کنند و به ادعاهای پوشالی خود که از هرگونه توجیه علمی مبرا هستند، استناد می کنند. توجیه هایی که از حیث تشابه این انگاره را قوت می بخشند که از سوی برخی رسانه ها با اهداف خاص به آنها دیکته شده اند.

رسانه هایی که پیش از این چنین افرادی را تهییج می کردند و در اوج تحریم های دارویی غرب در شبکه های اجتماعی هشتک واکسن بخرید را ترند میکردند؛ با این هدف که ناتوانی دولتمردان را در واردات واکسن به رخ جهانیان بکشند.

اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم و واردات غیر قابل باور واکسن به کشور که از مرز 180 میلیون دوز گذشت، مهره های بازی را عوض کرده و با انتشار شایعاتی که از عوارض دارو در بلند مدت حکایت دارد؛ بازیگران بی مزد و مواجب شبکه های اجتماعی را متقاعد کرده اند که از تزریق واکسن امتناع کنند.

حالا اگر در این گیر و دار همین افراد به کرونا مبتلا شده و جان خود را از دست بدهند، چه کسی جوابگوی آنهاست؟ آیا گردانندگان رسانه های معاند وشبکه های اجتماعی متخاصم پاسخگوی دروغ و انحراف فکری کاربران خود هستند، یا آنها را در راه رسیدن به اهداف شوم و غیر انسانی خود فدا کرده اند؟  

یکی دیگر از پاسخ های افراد مخالف واکسن این است که بنا به گفته متولیان بهداشت کشور وقتی آمار افراد واکسینه شده به 80درصد برسد، ایمنی ایجاد خواهد شد، بنابراین ما ( افراد واکسینه نشده) یعنی 20 درصد باقیمانده ترجیح می دهیم واکسن تزریق نکنیم.

قطعا این افراد در درک معنا دچار سوءتفاهم شدیدی شده اند. چرا که اساسا قرار بر واکسینه 80 درصدی جامعه نیست؛ بلکه منظور نظر متخصصان این است که آغاز مهار و مصونیت بخشی واکسن کرونا از زمانی کلید خواهد خورد که آمار افراد واکسینه شده ای که دو دوز واکسن خود را دریافت کرده اند به 80درصد کل جمعیت کشور برسد. بنابراین چنین اظهاراتی که در بازه های متفاوت از سوی مسئولان و متولیان بهداشت و درمان کشور مطرح شد ابدا به معنای معافیت 20 درصدی هموطنانی نبود که راسا و شخصا خود را از گردونه واکسیناسیون حذف و به قول تمثیل مرگ را برای همسایه خواسته اند.

قهرمانان واکسن ستیزی که از آمپول در هراسند!

اما نکته جالب تر اینکه افرادی که پشت فیگورهای روشن فکرانه خود را پنهان کرده اند، قلبا بر تمام تاثیرات مثبت واکسیناسیون و ریشه کنی کرونا از طریق واکسن ایمان و اذعان دارند، اما گروه عمده ای از این افراد ترس از آمپول و به اصطلاح فوبیای آمپول دارند.

شاید برای برخی این اظهار نظر عجیب به نظر برسد؛ اما اگر در اینترنت و مشخصا در ویکی پدیا عبارت «آمپول هراسی» یا  «فوبیا سوزن» را سرچ کنند، به حقانیت این مدعا پی خواهند برد.

در بخشی از اطلاعات ویکی پدیا اینگونه آمده:  ترس از سوزن (به انگلیسی:Fear of needles) یا سوزن هراسی، ترس شدید از اقدامات پزشکی شامل تزریق با سوزن معمولی یا سوزن‌های زیر پوستی است. گاهی از آن با عنوان ایکموفوبیا (aichmophobia) نیز یاد می‌شود که به‌طور عمومی‌تر ترس از اشیاء نوک‌تیز است. از اواسط ۲۰۰۰، این وضعیت با عنوان تریپانوفوبیا (trypanophobia) شناخته می‌شود، اگرچه که منشأ و کاربرد مناسب این اصطلاح بسیار بحث‌برانگیز است.

این اختلال یک وضعیت پزشکی است که ۲۰ تا ۲۳ درصد از جمعیت بزرگسال را درگیر کرده‌است، و مراقبت‌های پزشکی لازم برای فرد را با مشکل رو به رو می‌کند. معمولاً در اکثر موارد ترس از سوزن فراتر از یک ترس ساده و پیش پا افتاده‌است. ترس از سوزن یا فوبیا سوزن همان‌طور که از اسمش پیداست یک احساس ترس در هنگام ورود سوزن به بدن است.

ترس از آمپول و «سوزن هراسی»  شایع ترین فوبیا!

سمیه شاهمرادی مشاور خانواده و مدرس دانشگاه تهران در بخشی از گفت و گویی که در اردیبهشت ماه سال 95 با باشگاه خبرنگاران داشته در رابطه با سوزن هراسی می گوید: « شایع ترین ترس غیرعادی ترس از پزشک، آمپول است و مخصوصاً افرادی که از دندانپزشکی می ترسند و این فوبیا یکی از شایع ترین ترس ها است، حتی افرادی که وضعیت دندان آنها بسیار وخیم شده است و به عصب رسیده است ولی فرد با قرص های مسکن قوی خودش را آرام می کند اما پیش پزشک نمی رود.

حرف آخر

با این وجود بخش عمده ای از واکسن ستیزان بی تردید ترس نهادینه شده خود را در پشت ژست های واکسن ستیزی و فعالیت در کمپین هایی چون نه به واکسیناسیون پنهان کرده اند و با این وجود برای دیگران هم نسخه می پیچند. شاید اگر واکسن کرونا در قالب قرص و شربت به بازار دارویی کشورها عرضه می شد اینهمه مقاومت در برابر آن انجام نمی گرفت و اینهمه کمپین به راه نمی افتاد و این اندازه سفسطه بافته نمیشدًً؛ شاید...!

انتهای پیام/