به گزارش لادیز؛به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ بازگشایی مدارس (به لحاظ کمی کلاس ها) با این قول و قاعده آغاز شد که کلاس ها با یک سوم تا یک دوم ظرفیت اصلی برگزار شوند. گرچه با شرایط دشواری که از یک سو وزارت آموزش و پرورش داشت و از دیگر سو کمبود فضای آموزشی برای تحقق این هدف داشت، به هر ترتیبی که بود این اتفاق رخ داد و بازگشایی ها پس از 21 ماه تعطیلی مدارس محقق شد.

به هر ترتیب آموزش و پرورش، اولیاء دانش آموزان و بعضاًً خیران حوزه آموزشی چند صباحی پای کار بودند که مدارس باز و به اصطلاح چراغ شان خاموش نشود.

اما در این گیرودار خبر شیوع سویه اومیکرون کرونا در کشورهای افریقایی نظم و نظام آموزشی را دوباره بهم ریخت و این خانه در حال احیاء دومرتبه فرو ریخت!

گرچه به مجرد انتشار اخبار شیوع این سویه بیماری در آنسوی دنیا دولتمردان و نهادهای متولی سریعا راه ها و کوره راه هایی که محتمل به ورود و شیوع این سویه ود را مسدود و محدود کردند.

اما با این وجود و زمانی بالغ بر 17 روز از انتشار خبر سویه اومیکرون در افریقای جنوبی تقریبا مدارس کشور بحالت نیمه تعطیل و بعضا تعطیل در آمده اند و والدینی که با شور وشوق تمام فرزندان خود را تا مدرسه بدرقه می کردند، امروز مخالف سرسخت آموزش حضوری هستند.

اما چرا خبر انتشار جهش اومیکرون در کشور ما اینهمه بازتاب داشت جای تعجب است؛ که البته چرایی آن قابل بحث است و مسبوق به سابقه!

شکل و شمایل اطلاع رسانی اومیکرون با میل به شایعه

در روز پنجم آذر ماه یعنی 17 روز گذشته خبر شیوع سوش اومیکرون از سوی سازمان جهانی بهداشت تائید و منشر شد. در این خبر اطلاعاتی که آمده بود تقریبا بیشتر بر  فرضیه هایی استوار بود؛ ضمن آنکه سازمان جهانی بهداشت در اخبار تکمیلی و متعاقب آن از تحقیقات روی این سویه خبر می داد.

اما در کشور ما خبر اومیکرون به بدترین شیوه ممکن و با ناشی گری غیرقابل گذشت در رسانه ها منتشر شد.

وقتی یکی از مهمترین رسانه های کشور در خبری میزان سرایت پذیری اومیکرون را به جای 500 درصد، 500 برابر بیشتر از دلتا می داند و در این مورد این عدد را در پیشانی و تیتر مطلب درج می کند، دیگر نباید از والدین که باید نگران سلامت فرزندان خود باشند انتظاری جز ممانعت از مدرسه رفتن جگر گوشه هایشان داشت؛ چرا که این میزان سرایت پذیری می تواند مهلک و مرگ آفرین باشد.

 این در حالی است که مدام سازمان جهانی بهداشت و سازمان بهداشت افریقای جنوبی به عنوان متولیان اطلاع رسانی در مورد شاخص های این سویه اعلام کرده اند که هنوز آزمایشات روی این سویه منتج به نتایج قطعی نشده؛ اما توصیه مشترک سازمان جهانی بهداشت در رابطه با پیشگیری از ابتلا به اومیکرون با سایر سویه ها در رعایت پروتکل های بهداشتی و حفظ فواصل اجتماعی توصیه شده است.

از طرفی کوله بار متولیان نظام آموزشی از 21 ماه تعطیلی، بحران های غیر قابل جبرانی مانند افت آموزشی است که چنین بحران ها و رهاوردهای شومی در ابتدا متوجه خود دانش آموز می شود و آینده وی را تحت الشعاع قرار می دهد.

با این وجود این سوال مطرح می شود که چرا والدین دانش آموزان تنها با شنیدن یک خبر از رسانه مورد وثوق خود گارد می گیرند و واکنش نشان می دهند؟

این در حالیست که تقریبا همه والدین در این بازه زمانی به قدر نیاز با فضای مجازی و خواندن و نوشتن ارتباط دارند که بتوانند در این رهگذر اخبار مورد نیاز خود را در رصد، مطالعه کنند و در برخورد با اخبار حساسیت زا جزئیات آن اخبار را از چند منبع خبری مطالعه کنند و با استنباطی شخصی به صحت و سقم اخبار جنجالی پی ببرند.

موج وحشت و نگرانی بابت هیچ

دکتر مایک رایان، مدیر اجرایی برنامه فوریت‌های بهداشتی سازمان جهانی بهداشت در روز 13 آذر با اعلام این مطلب که انتظار میرود اومیکرون قدرت سرایت پذیری بالاتری نسبت به سویه های پیشین داشته باشد، می گوید: هنوز زود است که در خصوص این که این سویه جدید باعث بیماری شدیدتر می‌شود، نتیجه گیری کنیم. گزارش‌های اولیه درباره اولین موارد شناسایی شده از گروهی از دانشجویان حاکی از آن است که مبتلایان جوان نسبت به افراد مسن علائم خفیف‌تری داشته‌اند.

این در حالی است که پیش از این متخصصانی که بعضا هیچ شأنیتی در اظهار نظر پیراموت اومیکرون نداشته اند، وضعیت جوانان افریقایی مبتلا به اومیکرون را وخیم گزارش کرده اند و گروه سنی 20- سال را جزء آن دسته از افرادی دانسته اند که شرایط ابتلا به سویه افریقایی را دارا می باشند.

هنوز نمی دانیم سرایت‌پذیری این جهش بیشتر است یا خیر؟

دکتر حمیدرضا جماعتی دبیر کمیته علمی کشوری مقابله با کرونا امروز به ایسنا گفته است: در مورد واریانت اُمیکرون هنوز اطلاعات کافی نداریم و چند هفته آتی اطلاعات کافی بر اساس مطالعات کشورهایی که این سویه در آنها وجود دارد، به دست ما می‌رسد. هنوز سازمان بهداشت جهانی و CDC آمریکا هم می‌گویند به دلیل نبود اطلاعات کافی نمی‌دانیم آیا سرایت‌پذیری این جهش بیشتر است یا خیر؟ آیا شدت بیماری را افزایش می‌دهد یا خیر؟ و... همه اینها علامت سوال‌هایی مقابل کارشناسان است؛ به همین دلیل باید اطلاعات کافی پیرامون امیکرون به دست آید تا بعد ببینیم لازم است داروهای درمانی تغییر کند یا خیر.

با این احوال سوالی که به ذهن متبادر می شود این است که مصاحبه های ملون و رنگارنگ کارشناسان و متخصصان و اطلاعات مندرج در این گفت و گوها که طی روز 17 روز گذشته روح و روان خانواده ها و والدین دانش آموزان را به ناحق بهم ریخت بر اساس چه داده های عملی و کدام دانش از یک بیماری جهان شمول ارائه و منتشر شده است؛ آنهم در حالی که سازمان ها و متولیان بهداشت و سلامت در عرصه جهانی به این نکته معترف هستند که هنوز شاخص و شناسنامه ای در حوزه علمی برای واریانت اومیکرون در دست ندارند!

انتهای پیام/